เอลเลียต ทุกวันคือความฝัน
เอลเลียตเกิดและเติบโตในฐานะแฟนบอลลิเวอร์พูล โดยไม่จำเป็นต้องดูทีมโปรดของเขาทางทีวีทุกสุดสัปดาห์อีกต่อไป แอนฟิลด์เป็นบ้านของเขามาตั้งแต่ปี 2019 เมื่อเขาเปลี่ยนฟูแล่มมาอยู่กับหงส์แดงในวัยเด็ก หลังจากที่สถาปนาตัวเองเป็นหนึ่งในนักเตะดาวรุ่งที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในวงการฟุตบอลอังกฤษ
มันเป็นความผูกพันระหว่างสโมสรและนักเตะที่แฟนๆ อยากเห็น พวกเขาต้องการให้ดาราของพวกเขาเอาใจใส่ และมีเพียงไม่กี่คนที่รวบรวมความหลงใหลนั้นได้เหมือนกับเอลเลียต ผู้ชื่นชมความเป็นจริงที่เขาค้นพบตัวเอง
“มันเป็นความสุขและความตื่นเต้นมากกว่าความกดดัน” เขาเล่าถึงความรู้สึกในการเป็นตัวแทนด้านวัยเด็กของเขา “มันเป็นสิ่งที่ฉันทำงานมาตลอดตั้งแต่ก่อนอาชีพของฉัน และเมื่อโอกาสมาถึงและฉันได้ยินว่ามีความสนใจในตัวฉัน มันเป็นเพียงหนึ่งในนั้นที่ฉันอยากจะคว้ามันด้วยมือทั้งสองข้างของฉัน และทำให้แน่ใจว่าฉันจะทำได้ ใช้มันอย่างเต็มที่ ฉันรักมัน.
“เมื่อคุณก้าวลงสนาม คุณต้องทำงานของคุณ แต่เมื่อคุณก้าวลงจากตำแหน่ง ผมยังคงเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลกที่ได้เล่นให้กับ ลิเวอร์พูลมันเป็น win-win ทำในสิ่งที่ผมรัก เล่นฟุตบอล ฉันไม่สามารถปรารถนาสิ่งใดที่แตกต่างออกไปได้”
เจอร์เก้น คล็อปป์ อาจไม่ใช่ผู้จัดการทีมที่ดูแลลิเวอร์พูลอันเป็นที่รักของเอลเลียตที่เติบโตมา แต่มีเจ้านายเพียงไม่กี่รายที่ได้รับความเคารพในเมอร์ซีย์ไซด์ในทุกวันนี้ เช่นเดียวกับชาวเยอรมันที่ช่วยลากทีมหงส์แดงขึ้นไปบนยอดเขาหลังจากพ่ายแพ้ในป่ามานานหลายปี
“วันแรกที่ฉันเดินผ่านประตู เขาคอยช่วยเหลือฉันและจะบอกฉันถึงสิ่งที่ฉันต้องปรับปรุง จับมือฉันไว้ถ้าฉันทำอะไรได้ดี และให้โอกาสฉันมากมาย เอลเลียตเล่า “นั่นคือผู้จัดการทีมและเป็นคนแบบที่เขาเป็น เขาต้องการให้โอกาสกับทุกคน ท้ายที่สุดแล้ว มันขึ้นอยู่กับคุณที่จะรับมัน ใช้โอกาสเหล่านั้นเพื่อเก็บไว้ในทีม”
เอลเลียตยังคงจำช่วงแรกๆ ของการคุมทีมลิเวอร์พูลได้ นักเตะวัย 16 ปีรายนี้เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวของแอนฟิลด์ซึ่งมีนักเตะอย่างโมฮาเหม็ด ซาลาห์, เวอร์จิล ฟาน ไดจ์ค และซาดิโอ มาเน่ ครอบครองอยู่แล้ว และต้องเผชิญกับภารกิจในการพิสูจน์ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของทีม
กรอไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วสี่ปี และเอลเลียตนักกีฬาทีมนิวบาลานซ์เป็นส่วนสำคัญของทีมของคล็อปป์ คนที่เขามองขึ้นไปตอนนี้คือเพื่อนร่วมงานที่ทำงานเคียงข้างเขาเพื่อบรรลุเป้าหมายร่วมกันในการมอบความสำเร็จให้กับลิเวอร์พูล
“ความมั่นใจของฉันเพิ่มขึ้น” เขากล่าวเสริม “การเล่นให้กับสโมสรที่ผมเชียร์ มันยากนะที่จะเดินเข้าประตูมาในช่วง 2-3 ครั้งแรก เพราะผมคิดว่าผมไม่อยากทำให้ตัวเองเป็นคนโง่ ผมอยากให้ทุกคนชอบผม แค่พยายามทำให้ตัวเองได้รับ สบายใจเสียก่อนก่อนที่จะคิดอะไรอย่างอื่น
“ตอนนี้ ฉันยังคงมีแฟนบอลอยู่ในใจ แต่มันเป็นงานของฉัน ฉันมาที่นี่เพื่อเล่นฟุตบอล ทำเท่าที่ทำได้เพื่อทีม และพยายามเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ ฉันลงสนามฝึกซ้อมทุกครั้ง ทุกเกม และฉันต้องทำมันต่อไป
“มันยากที่จะชี้นิ้ว (เมื่อเขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของทีมเป็นครั้งแรก) มันยังไม่จมลงไป แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้มันส่งผลกระทบต่อฉันได้ ฉันต้องออกไปที่นั่นและทำงานของฉัน เมื่อฉันมา เมื่ออยู่นอกสนามหรือในสนาม ผมมองย้อนกลับไปที่สนามทุกครั้งที่ผมออกไป และมันยังคงทำให้ผมมีความสุข และตื่นเต้น และได้กลับไปที่แอนฟิลด์ สนามฝึกซ้อม อะไรก็ตาม”
การเดินทางกลับแอนฟิลด์เป็นสิ่งหนึ่งที่เอลเลียตหวังจะสร้างครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งในที่สุดเขาก็จะแขวนสตั๊ดตลอดไป
“ผมอยากที่จะ [อยู่กับลิเวอร์พูลตลอดไป]” กองกลางยอมรับอย่างไม่มียางอาย “มันคือที่ของฉันที่จะอยู่ มันให้ความรู้สึกเหมือนบ้านของฉันตอนนี้และฉันอยากอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตอาชีพ”
About Author
